ah ah. ulan iç donu bu be. bir insanın hayatında bu kadar büyük rol oynayabilir mi? oynarmış amnkoyayım. nerden bilsin bu genç? senelerdir giyerim iç donu fakat bana vurucu etkisini geçen hafta yaptı bu meret.
geçen hafta galatasaray bordeaux maçı öncesi.. hava inanılmaz soğuk. göt kesiyor adeta. tamam maça gidicez onun heyecanıyla biraz ısınıyoruz ama zatüre olursan görürsün ebenin amını. öğlen 3 gibi banyo yapmışım. aklımda türlü düşünceler giysem mi giymesem mi. giydim amınakoyayim. olay da şu: maçtan sonra çok yakın bir arkadaşımda kalıcam ve ev arkadaşına günlerdir umarsızca yazıyorum. kız tabii! * herşey de iyi gidiyor, olacak gibi iş. daha önce buluşmuşluğumuz da var. göz göze gelmeler falan...
neyse maç bitti. ulan bot var ayakta,ayak parmaklarımı hissetmiyorum. o derece soğuk. iyi ki giymişim dedim bu iç donu başıma gelecekleri bilmeden. tarif ettiler evi,gittim neyse muhabbet falan. laf lafı açıyor. ben de o zaman kadar başımdan geçen ve ya başkasından duyduğum olayları kendi başımdan geçmiş gibi anlatıyorum. baya bi prim yaptım. gece bir buçuk falan oldu, herkesin uykusu geldi. neyse yatak hazırlandı. zaten herşey burda başladı:
+ kanka ben sana pijama getireyim !
- yok ben giydim de geldim
iç ses: hassktirr!
+ nasıl yaa? abi içine pijama mı giydin?
benim kız da bu konuşmaları dinliyor. amınakoyim kurtarılcak gibi değil durum. üste çıkayım bari dedim
- evet abi ne var bunda, hava çok soğuktu!
+ lan bi siktir git yaaa..
kafayı kaldrıdım, kıza baktım. amınakoyayim o kadar garip bakıyor ki bana yemin ediyorum karşısında ben değil e.t var. durumu kurtarmaya çalışıyorum ama nasıl batıyorum orda görmelisiniz sayın sözlük yazarları.. o an orda beni termodinamik hocam görse, ısı transferine giren abdülvahab görse ayakta alkışlar. yok hava boşluğuydu yok yalıtımdı yok çift camdı. peki bu çabalar bir işe yaradı mı? yaramadı tabi. yoksa bu entariyi yazar mıyım ?
