parmak ucunda yürümek. içine akıtmak bir çağlayanı. dolup taşmak kendi kendine.
benim de gözlerim var. hep mutlumuyum sanıyorsunuz, yüzüm hep gülüyor mu? benim de çağlayanlarım var, içim içime sığmıyor bazen. koparıyorum o kocaman yaranın kabuğunu, birden kanıyor. gözüme hep mi toz kaçıyor yoksa, buna inanıyormusunuz, toza alerjim var benim tozlu yerlerde duramam.
kafamı kaldırdığımda ben de ıslak buluyorum bazen yastığımı, bazen gülerken ağlıyorum, yaşlar akarken içimdeki pınarlara doğru, gözlerimi kapıyorum hep, ağlamam ki ben ağlayamam ki nerde bende o cesaret?
