856987452 kere verilen videosunda sevenlerini oldukça üzmüştür kendisi. fakat o söyleminden sonra onu "apo'yu özledim" diyecek hale nasıl getirdik bunu da konuşmamız lazım. evet getirdik.biz...
"kürtçe şarkı söyleyeceğim" dedi, kafasına çatal-bıçak attık, dgm'de yargıladık. tehdit telefonları ettik, zorla ülke dışına kaçırttık. resimlerde haritaların önüne koyup türk kamuoyunun önüne attık. o her zaman türkiye'nin bölünmez bütünlüğünü savunduğunu söyledi. şaka gibi düşünsenize bugün herhangi bir şarkıcının çıkıp bunu söylediğini. ne kadar abes olur? biz onu öyle yaftaladık ki adam "ben halkların kardeşliğini, türkiye'nin bölünmez bütünlüğünü savunuyorum. tam bağımsız ve demokratik bir ülkede kimliğimle yaşamak istiyorum" gibilerinden açıklamaları her ortamda yapmak zorunda kaldı.
"kimliğimle yaşamak istiyorum"... ahmet kaya'nın en büyük derdi buydu. bugün devlet politikası olan icraatları 10 yıl önce dile getirdiğinde linç edildi ahmet kaya. kürtlere kimliğinin, dilinin verilmesini istedi. şarkılarını, söylemlerini dinleyenler onu o videoyla yargılamıyorlar bu da biline... o günleri, yaşadığı şartları, belki de aldığı tehditleri, belki de bir anlık gaza gelişini, belki de karşısındaki bölücü örgüt yanlısı ama cahil insanları sahiplenişini, belki bir anlık rant hesabını hiç ama hiçbir şeyi bilmiyoruz. tek bildiğimiz şarkıları, aynalar belgeselinde son derece samimi olduğu açık olan görüşleri. ona vatan haini damgası vurmak için gösterilebilecek tek materyal o nalet olası video, biz o videoya giden yolda nelerin döndüğünü bilmiyoruz, bir boktan haberimiz yok ama hala ahkam kesiyoruz.
sadede gelirsek 10 yıl önce türkiye'de kürtlere bakış açısı o nalet o mgd ödül gecesindeki gibiydi ve o adam çıktı "kürtçe şarkı söyleyeceğim, klip çekeceğim. bu ülkede görmezden gelinen bir kürt realitesi var. insanlara kimliklerini, kültürlerini verin" dedi. kürtçe bile bilmezdi kendisi. sadece vatandaşlarının hakkını aradı. cumartesi annelerine de destek verdi, başörtüsüyle okula giremeyene de... kimin hakkı yeniyorsa gözlerini oraya çevirdi. biz ise fotomontajlarla ona vatan haini damgası vurduk ve durum kontrolden çıkarak "apo'yu özledim"'e gitti.
nihayeti budur, ve bütün bunlar hayranlarının ona olan sevgisini değiştirmiyor. kamuoyu ise yine her zaman yaptığı gibi bir değerimizi daha yurtdışında ölmeye zorladı ve öldükten sonra kemiklerini sızlatacak bayağılıkta icraatlarla söylemlerini gerçeğe çevirdi. kürtçe tv'yi oy kaygısıyla açtı en basitinden. şimdi istediğimiz kadar, iade-i itibar, anma programları yapalım, onu paris'te ölüme terkettikten sonra neye yarar?
