ruhsal dengenin bozulmaya yüz tutmasıdır. gülmekle, ağlamak arasıdır. insan sapıtabilir. herkesi aldatmaya, tüm değerlerini yıkmaya bile varabilir sonu. bu dünyada dürüstlük denen şey, sadece bizim üzerimize vazife değil.
harcadığımız aylar, yıllar, kaçırdığımız trenler geri gelmez. ama her şeyin yalan olduğunu anlamamıza sebep olan insanlar, hiçbir şey kaybetmemişlerdir. manyakça sadık olmak, bir nebze kötü düşünmemek, sabretmek, sonunda yalanla karşılık bulacaksa, bizler de onlara karşı onlar gibi olmalıyız. bu, değerlerimizden kaybetmek değil, layık oldukları biçimde davranmaktır. yok arkadaşım bundan sonra, taş atana gül vermek. alsınlar, boylarının ölçüsünü
