hiç bitmeyecekmişçesine alınan hazlar, olacakmışçasına kurulan düşler, ikilemler ve sonuçlar... bunlarla oyalanırken beyninin bir yanı, gözlerini en sevdiğinle birlikte açmak en güzel sabahlara...
ruhum bulduysa huzuru sende, akıtırım damarlarımdan kanımı ugruna...
saniyenin binde biri kadar bile bir şey düşünmemenin yarattıgı huzur hissiyle birlikte uyanıvermek bembeyaz rüyalara el ele...
geride bıraktıgımız hayat kırıntılarını önemsemeden, öpmek doyasıya...
aşık olmanın, birlikte gözleri açmanın verdiği huzur bambaşka...
