Nil karaibrahimgil'in hakikaten fazla kıyıdan geçmiş albümü.
deneysel amaçlı yeni bir sound yaratmak istemiş gibi. albüm genelde aynı piyano tonu üzerinden gitmesi de beni şaşırttı doğrusu. bir önceki tek taşımı kendim aldım albümünden sonra beklentileri çok büyütmüştü. bu albümde biraz içe kapanık gitmiş.
olsun hep zirve olacak değil ya biz onu her haliyle seviyoruz diyerek 10 üzerinden 7 veriyor dinlemeye devam ediyoruz.
