senden senin için vazgeçiyorum
birileri için bir şeylerden vazgeçmek hep zor olan seçimi yapmakla eşdeğerdir. ama insan en sevdiğinden, sevdiğini bırak canından nasıl vazgeçer (bkz: umut) filminde izledim dün akşam.
klasik bir başlangıç. yıllar sonra evine dönen bir baba, olayı daha dramatize etmek için toprağa verilen bir anne. sonra umut kaybolmaya yüz tuttu. derken seçimler girdi devreye. sırf umut yitirilmesin diye hayata karşı kumar oynandı ve sonunda kazanan umut oldu.
güzel filmdi velhasıl. babam ve oğlum tadında. ağlattı beni akşam akşam. filmin bilecik te başlaması ise şahsım için ayrı bir özel oldu. izleyin, izlettirin.
gerçek hayatta umut mu? soluğunun kesilmesi an meselesi olan 5 yaşındaki çocuğun, sırf merdivenlerden yürüyerek çıkabilmek için solunum cihazını yanından ayırmayan annenin sırtında her gün fizik tedaviye gitmesidir umut. sadece nefesten ibaret olan ufak bir beden için yıllarca verilen savaştır bazen. bir çoğumuzun tutunduğu en sağlam dal, bir çoğumuzun ise kıymetini bilemeyip hor kullandığı büyük değer...
