ne kadar okul okumuş olursa olsun içindeki cehalet ateşini söndürememiş cahillere denir.
bu tipler belki de eğitimini gördükleri alanda kendilerini yetiştirmiş olabilirler; ancak iş insaniyet, haddini bilme, saygı ve tevazu gibi konulara geldiğinde patavatsızlıklarıyla su yüzüne çıkarlar.
içler acısı olan ise kendilerinin cahil olduklarının farkına varamayacak kadar at gözlükleriyle hayata bakıyor oluşlarıdır.
mühim olan kuru bilgi yükünü omzunda taşımak değil bildiklerini hayata taşıyabilmek olduğundan bu kafayla giderlerse cehaletin pençelerinden de kurtulmaları mümkün olmayacaktır.