bir toplum kalkınmak istiyorsa muhakkak dinin reforme edilmesi ve toplumsal bir yaşam şekli olmaktan çıkarılıp bireysel bir aktiviteye dönüştürülmesi gerekir. şeriatın olduğu yerdeyse hayatın tamamını dini kurallar belirler. insanların şeyhin bir sözüne ömürlerinden vazgeçicek kadar bağlı olduğu bir toplumda da (bu kaçınılmazdır. kuralların din ışığında belirlendiği bi toplumda gerek korkudan gerek saygıdan insanlar dinin yücelttiği kişiye pek karşı çıkamazlar.) bireysel özgürlüklerden, eleştirel yaklaşımlardan, bilimden, kalkınmadan söz edilemez.
şeriat kadına değer vermez, ona yer ayırmaz. en basitinden islami teokrasinin bulunduğu bir devlet olarak osmanlıyı düşünücek olursak; devlet için en değerli şey erkek vatandaşlarıdır, ondan sonraysa büyük baş hayvanlar küçükbaş hayvanlar ve nihayet kadınlar gelir.
