sokağa küsmüş ki en güzel şeylere yaban kalmış bir adamın kafa kağıdında yazan beş harfli binlerce anlamı olan gecenin uçsuz bucaksız karanlığında hoyratça sallanan doğumla ölüm arasında susmuş susamış canından can kopan çocukların ince hastalık nöbetleri içinde kalmış düşlerin dışına savrulmuş ki kapıya küsmüş en kalabalık odaların duvarına tek çizik atmış bir adamın kafa kağıdında yazan beş harfli binlerce anlamı olan işteşlişlikler yoksunu yüzünde gülümseme öldüren delilerin mermerlere bıraktığı ufacık kadife mendil üstünde yürüyen tek yayadır...
