dağ kızı, al irisli güvercin!
korkuyorsun göğün ürkünç yırtıklarından
kanarmasına günün yanıtın ne?
serin bir orman oluşumundan yükselen
bu deli uğultuya kulakların; içrekliğin
boğaz tıkayan yağmura açılıyor sanki
şimdi, kalsın iyi elin alnında taşıyanın
yıkımı bile
gördün sonunda kırık tenler
olası tek birlik onunla, doğada.
