serdar ortaç'ı pek sevmeyen bi insan olmama rağmen, deli gibi dinliyorum bu şarkısını. kendi içinde çelişiyor; bi bakıyorsun "aşka inancım yok" diyor, bi bakıyorsun "aşktan vazgeçmek yok" diyor. şarkı bir şizofrenin aşk mektubu gibi, çelşip dursa da müzik süper. insanın içini kaynatıyor yahu!
