eleştirecek mantıklı elle tutulur gözle görülür bir sebeb bulabilecek insanların seve seve yapabileceği. fakat incir çekirdeğinden çerez olmayacağını bilmeleri gerektiğini düşündüğüm durumdur.
ben kurulmuş laik düzenden, hazır verilmiş ama savunulması biraz eksik kalan bir sürü haktan ve daha nice yenilikten son derece memnun olduğumu belirterek bu olayın gereksiz ayrıntılarla uğraşmaktan başka bir anlama gelmedini düşünüyorum.
eleştirmeden eleştirmeyi öğrenmenin, eleştirmeden kendini ve ne istediğini bilmenin esas sorun olması da atatürk'ü tartışmada ayrı bir boyuttur. eleştriyi kişiyi eleştirmekte tutmak da ayrı önem teşkil etmektedir. atatürk'ü eleştir ama laikliği eleştirecek sen değilsin, atatürk'ü eleştir ama cumhuriyeti ve demokratik yapıyı kişi eleştirir gibi eleştirebilecek sen değilsindir (atatürk adı altında demek istedim,yanlış anlayıp sazan olmayalım). o gibi büyük çaplı eleştiriler devletin yasama ve yürütme organları tarafından şukela bir halde yapılırken sen laiklik boktan demişsen gidip taaa bunu atatürk'e bağlamak zalaklıktır.
yoksa, mustafa kemal atatürk'ü eleştirebilmek her birimiz için doğal bir haktır. örnek verebilirim, bence mustafa kemal atatürk ülke kurtarma yolunda cepheden cepheye o hasta hallerinde koşarak, bile bile rakısını yudumlayarak ülkeye erken veda etmiştir, iyi etmemiştir. ve diğer bir eleştirim atatürk'e, onun yobazlardan ülkeyi kurtarayım derken sanki halka çoğu aklarını bedavan dağıtıp şu hakkı da siz alın dememiş olmasıdır, böylelikle halk hazıra alışmış şimdilerde rahat batmaktadır (bu eleştiri bile durum ve koşullara göre siliniverir!)
şimdi bu bir kaç eleştiri yasa mı çiğnedi. hayır! neden çünkü sadece eleştirildi! bok atılmadı!
