şeytan tırnağına davetiye çıkarmaktır. insanın kendini yemesidir, bir çeşit yamyamlıktır. ha, ben yemiyor muyum, yiyorum arada...
hele ki tırnağının derisini dişinle çektiğinde derinin tüm parmak etrafından sıyrılıp öyle koptuğunu düşün; tüyler ürpertici, acı verici.
''tırnağımı değil, etimi yiyorum'' da enterasan bir savunmadır.
-tırnağını mı yiyorsun çok iğrençsin!
-hayır etimi yiyorum.
-ha, iyi o zaman afiyet olsun, bana da bırak.
