daha henüz okula başlamadığım yaşlardayken, kısa da olsa içine düştüğüm durumdur. içimde ne kadar yer ettiyse hala unutabilmiş değilim.
özellikle yazları tatil için gittiğimiz yerlerde, başı açık olan bazı bayanların **, anneme başörtüsü takmasından ötürü, acır gibi baktıklarını, kimisinin ise nefretle baktığını hissetmemden ötürü, annemin yanlış bir şeyler yaptığını düşünüp, utanmışlığım vardır.
evet, daha o çocuk yaşımda bunu hissettirmişlerdir bana. hani mahalle baskısı varya bu ülkede, hani şeriatçılar bastıya bu memleketi, her yere kara çarşaflı ve cübbeli insanlar doluşturulacakya güzel vatanıma. işte bu korkuyu yaşayanlar yüzünden bende annemden utanmıştım. allah belasını versin buna sebep olanların.
umarım benim bir zamanlar içine düştüğüm bu duruma hiç ama hiç kimse düşmez. şimdi ki aklım olsa ağzını burnunu kırardım, o şahsiyetlerin ama neyse. *
