oysa ne çabuk unutmuşuz ülkemizde hakların doğal yöntemlerle verilmediğini? hakkın verilmekten ziyade söke söke alınması gerekliliğini? maalesef bu topraklarda yalnız ekmek değil hak ve özgürlüklerde aslanın midesinde. gerekirse zorla alacaksın. başka çıkar yolu yok.
"kürt" diye bir kelimenin varlığını kabul etmek için otuz bin insanımızı toprağa verdik. kürtçe şarkı'yı normalleştirmek içinse ahmet kaya'yı. daha ne kadarı gerekli klavye yazarları? yani adam gibi hak istemeyenlerimiz var doğru ama suçun çoğu adam gibi hak vermeyenlerin değil mi?
anadilimin refah ve özgürlüğüm için açılmış meclis çatısı altında vekilim tarafından konuşulması kıyameti koparırken kendimi nasıl bu vatanınn mesut bir evladı olarak görebilirim? dağa çıkmak dışında var mı alternatif yol?
ayrıca "mecliste sadece türkçe konuşulur " palavrasını da çöpe atmak lazım. bir kürt o meclis çatısı altında ingilizce, fransızca, arapça ve ibranice'nin de konuşulduğunu ve bu dillerin alkışlandığını bilmeyecek kadar aptal değildir.
