biliyorum, senin için bir ölüden farksızım şu an. hayalet gibi salınıp duracağım önünde ve sen beni hissetmeyeceksin. gülüşümle can bulmayacak gözlerin, seviyorum seni derkenki sıcaklığının yerini, beni geç bulup çabuk kaybetmenin, kalbinin binlerce derinine gömmenin soğuk kanlılığı alacak.
düşüncesizce attığım adımların geç de olsa karşıma çıkan hayatın en güzel sürprizine bedel olacağını nerden bilirdim ki? senden bir haber seni ararken ben burdayım demedin ki?
"geceleyin bir ses böler uykumu, içim ürpertiyle dolar nerdesin?" diye feryat ederken ben, sen dikilmedin ki hiç karşıma.
anlatmaya çalışsam da dinlemezsin, hem ben ölüyüm sesimi duymazsın. şimdi söylesem söylemediklerimi, belki sen... boşver, aldırma bana. ben bir ölüyüm yargısız infaz ettiğin. zaten bu sadece bir ölünün sessiz mektubu.
