bu yıl if kapsamında izlediğim en güzel film oldu kendileri. yngve'yi seven turuncu kafalı çocukcağızla ister istemez anılarını depreştirip empati kurabiliyor insan. gerçi herkesin yaşadığı duygular değil hissettikleri, aynı anda bir kıza ve bir erkeğe aşık olmak gibi. buna rağmen daha önce böyle bir durumla karşılaşmamış biri bile çocuğun masum sevgisi ve şaşkınlığı karşısında içine dalabilir filmin. bir de kızıl oğlanın yakın dostu hegeli oynayan çocuk pek şeker oğlanmış.
