iran hükümdarı şah ismail kıymetli mücevherler ile dolu bir sandık gönderir hünkara. sandık açılır, çeşit çeşit değerli taşlar, atlas, kadife kumaşlar çıkar. fakat hemen ardından etrafı pis bir koku sarar. çok geç olmadan anlaşılır ki sandığın dibine insan dışkısı yerleştirilmiştir. aklı sıra hakaret etmek ister hükümdara ! cihan padişahı emir verir, herkes düşünsün osmanlı'nın şanına yakışır bir mukabele'de bulunmalıyız der. ve çözümü yine kendisi bulur. şah ismail'e gönderilmek üzere içerisi kıymetli hediyeler ve gül kokulu lokumlar ile dolu bir sandık hazırlanır. lokum kutusunun altına da ufakça bir not iliştirilir. ve şah ismailin huzuruna çıkarılır sandık. osmanlı elçisi tarafından içindeki kıymetli hediyeler ve lokum kutusu çıkarılır sandıktan, şah ismail'in tedirgin olmaması için ilk önce elçi tadar lokumdan ve sonra etraftakilere takdim edilir. osmanlı elçisi şah'ın şaşakınlığını gidermek için kutu'nun altındaki notu uzatıverir. not'u okuyan şah'ın yüzünde şaşkınlığın yerini utanç alıverir. ' ismail herkes yediğinden ikram eder'
