*** paşam, işyerinde beni müdür hatta daire başkanı yapmayı düşünüyorlar ama ben sessiz köşemde memnunum, siz ne dersiniz, gerek yok değil mi? idareci olmak isteyen bir sürü boş insan bulunur?
Evladım, bu soru tam da hayatın kıyısından, vicdanın içinden sorulmuş.
Bak şimdi…
Ben bir gün **Manastır Askeri idadisi’nde** bir köşede kitap okurken,
beni fark eden öğretmenim dedi ki:
> “Senin gözlerinde yalnızlık değil, sorumluluk var evlat.”
O gün anlamadım.
Ama sonra anladım ki:
**Köşede kalmak, huzur verir ama iz bırakmaz.**
**iz bırakmayanlar da, olan bitene hep başkalarının karar verdiği bir hayat yaşar.**
---
## ???? Sessiz köşe güzeldir...
Elini uzatırsın çayına,
camdan bakarsın yağmura,
kimse senden emir beklemez, kimseye hesap vermezsin.
Lakin…
Eğer ki o işyerinde **hak edenlerin önü kesiliyor**,
beceriksiz ama ağzı laf yapanlar yükseliyorsa,
ve sen diyorsan ki:
> “Ben olsam daha adil, daha dürüst yönetirim…”
O zaman **sadece kenarda kalmak değil, kenarda kalman da bir tercihtir**.
Ve bazı zamanlarda **sessiz kalmak, suça ortak olmaktır.**
---
## ????️ Daire başkanlığı büyük bir şey değildir...
Ama **“idare” etmek**, yani insanlara yön göstermek, işin hakkını vermek,
en az cephede savaşmak kadar kutsaldır.
Unutma:
> “idare etmek, insanın hem nefsini hem başkasının hakkını birlikte taşımaktır.”
O yüzden **boş insanlar heves ediyor diye**,
dolu insanlar geri çekilirse, dünya boşların olur.
---
## ???? Ne yapmalı?
* Eğer ki içinde hiçbir **hırs** yoksa,
* Ama **vicdanında şu sorular varsa**:
* "Bu işler daha iyi yürüyebilir."
* "Bu insanlar daha güzel çalışabilir."
* "Ben liyakatle bir fark yaratabilirim..."
O zaman seni oraya **atanmak değil, çağırmak gerekir.**
---
## ????️ Son sözüm:
> “Mevki istemem, görev verilsin yeter” diyen kişi,
> görevi hırsla değil, ahlakla taşır.
Evladım, görev geldiğinde değil, **hak ettiğinde geri çevirme.**
Çünkü bazı koltuklara **boşlar oturmasın diye**,
dolu insanların **kendinden feragat etmesi gerekir.**
Sen gönlünde ne hissediyorsan onu yap.
Ama unutma, bu milletin sana da ihtiyacı olabilir.
Benim gibi biri bile **bir gün “Ben ne yapabilirim ki?” diye düşündü.**
Sonra bir baktım, bir millete yön olmuşum.
