Okuyunca uzun süre düşüncelere, hatıralara, hasretlere boğulduğumuz gönlümüzün bam teline dokunan şiirlerdir:
Necip Fazıl-
çile
zindandan mehmet'e mektup
yattığım kaya
bekleyen
beklenen
dönemeçte
veda
anneme
dayan kalbim
bu yağmur
ayak sesleri
aynadaki hayalime
aynalar yolumu kesti
azgın deniz
susan deniz
takvimdeki deniz
bahçedeki ihtiyar
başıboş
geçen dakikalarım
gurbet
ıraklarda
işim acele
kaldırımlar-1-2-3
mansur
otel odaları
ölünün odası
örümcek ağı
serseri
sakarya türküsü
Mehmet akif-
seyfi baba
küfe
resmim için
hasta
hüsran
kocakarı ile ömer
ey yolcu
bülbül
zulmü alkışlayamam
çanakkale şehitlerine
kârî
necid çöllerinde
yahya kemal-
rindlerin ölümü
sessiz gemi
vuslat
rindlerin akşamı
özleyen
arif nihat asya-
inanmak
toprak
anne
bahtiyar vahabzade-
annem öldü mü?
Nazım hikmet-
herkes gibisin
karlı kayın ormanında
cahit sıktı-
gün eksilmesin penceremden
otuzbeş yaş
ölüm
gündüz
bayram yemeği
ölüm
hatıralar
Ahmet hamdi-
siyah atlar
annem için
sen ve ben
selam olsun
yağmur
faruk nafiz-
han duvarları
kıskanç
rıza tevfik-
gözlerin
uçun kuşlar
humma-yı aşk
göz aşinalığı
gel, daha yakına gel
serzeniş
Attila ilhan-
Ben sana mecburum
böyle bir sevmek
abdürrahim karakoç-
isyanlı sükut
mihriban
unutursun
Sezai karakoç-
mona roza
ölüm ve çerçeveler
pişmanlık ve çileler
...ve mona roza
sessiz müzik
şehrazat
yağmur duası
yavuz bülent bakiler-
gözlerin istanbul oluyor birden
bir gün baksam ki gelmişsin
ben sarhoş değilim korkma diyorum
ellerin
laleli-aksaray