Aruz ölçüsü aslında Arapların millî ölçüsü olup islam öncesi putperest cahiliye(!) döneminde de Amr bin Hişam gibi ünlü Arap şairler tarafından kullanılmaktaydı. islâmiyet, Arap geleneklerini muhafaza etti ve aruz ölçüsü, islam'dan sonra Araplarda ve islam'ın yayıldığı bölgelerde kullanılmaya devam etti. Türklerin 10. yüzyılda kitleler halinde islamiyet'i kabul etmesiyle birlikte aruz ölçüsü, Türk edebiyatına girmeye başladı. Aruz ölçüsü, hece ölçüsüne ve serbest ölçüye göre okuyup anlaşılması çok daha zordur hatta en zorudur. Tarihte aruz ölçüsünü Selçuklu ve Osmanlı'daki Arapça'yı ve divan edebiyatını çok iyi bilen padişahlar ve saray cenahı kullanırdı. Aruz ölçüsünün "failatün", "failatün" gibi kalıpları vardır. Aruz ölçüsüyle yazan şairler, "sanat, sanat içindir." anlayışını benimseyerek şiirlerinde toplumsal hiçbir sorunlarına yer vermeyip tamamen zevk ve eğlence amacı güderler.
Cumhuriyet sonrası modern dönemde aruz ölçüsünü Sezai Karakoç, Necip Fazıl Kısakürek, ismet Özel, Cahit Zarifoğlu gibi islamcı yazarlar tarafından kullanılır.
