uludağ sözlük'ün de içler acısı halini anlamamıza vesile olmuştur aynı zamanda, meseleye ekşi'de 17 sayfa ayrılırken burada hepi topu üç sayfa ayrılması bazı şeyleri açık seçik gösteriyor.
neyse, asıl değinmek istediğim ykp ve onun üzerinden komünist partiler. bu ayaklanma bir daha göstermiştir ki lafa gelince mangalda kül bırakmayan kp'ler iş pratiğe gelince bir telaşa kapılır, oy kaygısına düşmüş oluyorlar ki ayaklanmayı incelediğimizde gelişim kronolojisi açısından 68'deki paris hareketi ile de büyük benzerlik gösteriyor atina isyanı. ülke gene barut fıçısı, halkın daha fazla tahammülü kalmamış tüm yaşanananlara, alexis'in katledilmesi bardağı taşıran son nokta haline gelmiş, sendikalara rağmen tüm yunanistan genel greve gitmiş, başbakan istifa noktasına gelmiş, devletin kolluk gücü halk üzerindeki kontrolünü büyük ölçüde yitirmiş ancak bakıyoruz ykp'miz isyancıları ''provakatör'' olarak yaftalıyor, fkp'nin 68 hareketindekileri sol komünist şeklinde yaftaladığı gibi tıpkı. bizim kp'ciğimiz durur mu peki? biriciğimiz tkp de kke'nin sözlerini doğruymuşçasına bize yansıtıyor. ''allah muhafaza'' izmir'de, istanbul'da benzer bir olay yaşansa, karşımıza sopalarla çıkıp bizi ilk durdurmaya kalkanların faşistlerden önce tkp olması hiç de şaşırtıcı gelmez bana.
hülasa, komünist partilerin acilen kendilerine bi çekin düzen vermeleri gerekiyor artık, sayelerinde kaçırılan fırsatlar, kendileri başlatmadığı ve öncülüğü ele almadığı gibi üstüne bir de devrimi baltalamaları sabır sınırlarını zorlamaya başladı çünkü.
