Bayram günü çaylak olmamdan mütevellit şimdi yazabildiğim entry. Şu moderasyon malum partiden daha desktop. !
sanırım kafam hafiften güzel ki sahne hala gözümün önünden gitmiyor. uzun zamandır böylesine sevimli ve sinsi bir şerefsizlik görmemiştim. tıpkı cenaze namazı gibi bitsede gitsek havasında kılınır ya bayram namazı. kurban telaşı, erken kalkma mahmurluğu, imamın klasik vaazları, v.s nedeniyle herkesin aklı fikri bir an önce kendini dışarı atmaktır. hem bu nedenlerden hem de senede iki kere kılındığından dolayı da müdavim amcaların dedelerin ve bir kaç otoritenin dışında
herkesin kılarken hata yapma potansiyeli yüksektir.
ulan burda mı eli kulaklara getiriyorduk yoksa ikinci de mi rüku yapıyorduk diyerek ambale
olabilirsiniz. bu nedenden ötürü önünüzde iki seçenek vardır. ya hareketlerin herkes tarafından
yapılmasını bekleyerek işi sağlama almak, ki en güvenli yoldur bu, yanınızda namaz kılan biri
"ulan niye her seferinde geç kalıyosun piç, seri ol biraz" demeyeceğine göre sorun yoktur. diğer
ve biraz riskli yol ise tonton, mülayim, ak sakallı bir amca seçip kendini ona emanet etmektir.
dört kişi gitmiştik namaza. yarımız ayakta uyuyor diğer yarımız ise saf saf etrafa bakınarak
manasızca cami motiflerini inceliyordu. derken arkadan biri dürtü. sürekli "safları sıkıştıralım"
muhabbeti geçtiğinden önce tınlamadık, sonra biri değil de birden fazla kişi dürtüp de ufaktan
söylenmeye başlayınca vaktin geldiği dank etti kafamıza.
uzatmıyorum. kılmaya başlamadan, kısacası tekbir vakti esnasında yukarıda bahsettiğim profile uyan bir amca seçtik, yani ben seçtim, en azından arkadan kusursuz duruyordu. ama yanılmışım. namazın henüz başında önümüzdeki amca rüku edermiş gibi yapınca, ki yarıya kadar eğilmişti, yani gayet başarılı bir fake atınca dördümüz de bodoslama daldık.
hatta ben dahil iki kişi secdeye kadar gitti. öbür dallama ise rukunun birini yapıp çevresine
bakmaya başladı. bizim hiç değilse bi tarzımız vardı, ama onunkisi büsbütün rezillikti.
neyse asıl vahimi kalabalık olduğumuzdan bizleri cemaatin ileri gelenlerinden zanneden acemiler
de bize uyanca ufaktan bir kaos yaşandı. cami de ufak olduğundan bir ara herkes kafasına göre
kılmaya başladı. biz bıraktık. sonuna kadar kalamazdık. bizi piç gibi bırakan amcanın gerçek
kimliğini fark etmemiz mümkün değildi. o yaşta böylesine manyaklıklar hangi dayı yapabilir ya,
hadi yaptı, gider cümle aleme anlatır mı bunu, anlattı.
