Tanım: Utanç ve esefle anılacak durumdur. insan suretindeki vicdansız mahlukların, içlerine sığmayan kötülüğü her fırsatta kusmasının da standart bir tezahürüdür.
- -
Bakın bu kadar kötülük bir partiye veya sisteme ait olmakla açıklanamaz. Veya salt bir dinin yobaz bir mensubu olmak da bu denli bir haysiyet fukaralığına musebbib olamaz. Burada bir kokteyl var. Birey olarak kötücül ve kindar bir temelin üzerine bina edilmiş saf menfaatçilik var. Binbir türlü biat ve tam etmeyle; kula kullukla edinilmiş servetler var. Düzenin ehemmiyeti için terk edilmiş adalet ve vicdan dürtüleri var. Daha da kötüsü her türlü melanete her türlü müsibete bulabilecekleri bahaneler var.
Çünkü en namussuz en vicdansız en ceberrut adam dahi bir başına kaldığında "ulan acaba? " der.
Ancak burada da bir kişi dahi gelip "iyi yaptın, çünkü.." diye başlasa o kişiye gerekli olan bütün vicdani anesteziyi verir.
Yani karşıda örgütlü bir cehalet örgütlü ama daha da önemlisi kolektif bir kötülük var.
O sebeple insaniyete vicdana edebe davet yersizdir. Üzüntü verici ama müftü bozuntusuna aynı raddede hakaretle reaksiyon gösterenlere katılıyorum. Ve artık bu devirde de öyle olması lazım.
