Anisi da var. ilk kez antalya’da dinlemistim dayimin arabasinda, sonra hep beraber sivas’a gitmistik arabasiyla, köyde yaz boyunca arabasina binip binip dinliyordum, o yuzden aklima hep bozkirli manzaralar gelir dinlerken. Ev sevdigim parca doktor’du, o yasta bile icimi burkuyordu. istasyon insanları’i ise sevsem de dinlemeye cekiniyordum yalniz kalma korkusundan oturu. Artik dinleyebiliyorum.
