Bebek ya adı üstünde bebek. Bir seferinde oğlum 6-7 aylık izmir'e uçakla gidiyoruz. Oğlum susmadı, hep ağladı. ilk uçağa binişiydi. Basınçtan rahatsız oldu muhtemelen. Emziremedim bile; ememedi oğlum. Susturmak için her şeyi denedim. Yalnızdım. Sonra izmir'e vardık ve bilin bakalım ne oldu? Bir sürü insan tepemize toplandı. "Neden ağladı?", "neden susturamadın?", "bir derdi mi var?". Sonra kinci bakışlar. Offlayıp puflayanlar yolculuk boyunca. Bakın ben travma yaşamışım. Hiçbir anını unutamıyorum o yolculuğun. O annelere biraz anlayış gösterin ne olursunuz. Gerçekten çok zor.
