Mutlu musun şimdi? isteklerin uğruna çabaladığın tüm o şeylerden dolayı ayrı kalmamız pek mi güzel oldu senin için?
Peki ya Konuşamadığımız kaçıncı bayram olacak bu?
Beraber geçiremediğimiz kaçıncı gün? Yan yana olmasak dâhi beraber olabilen biz nasıl olur da aramızda tek milim bırakmayacak olsalar dâhi apayrı olabildik?
Aslında hiç üzülmüyorum biliyor musun? ilk zamanlarda yaşadığım o kırgınlığın zerresini dâhi hissetmiyorum artık. Belki sadece biraz... burukluk. Hem, Bir zamanlar senden alıyor olduğum o sevgiyi öyle ya da böyle bir şekilde yine alabiliyorum da. Hem de senden almış olduğum tüm o duyguların asıl olması gereken sahibinden. Asıl alınması gereken kişiden. Belki de sen vardın diye yana yakıla beklediğim o kişi beni pek sevmiyordu da Senden sonra daha iyi olduk? Sevmemek? Saçmalık. Bilmiyorum. Bilebileceğimi de sanmıyorum.
Ben, senin bana bir zamanlar vermiş olduğun o duyguları yine alabiliyorken sen alabiliyor musun? Umarım alıyorsundur. Ne üzülmeni istiyorum ne de acı çekmeni. Öyle ki hâlâ gizli gizli seni seviyorum da. Sadece bana bir seçenek sunuldu tüm yaptıklarından dolayı ve sonuç bu oldu. Üzgünüm, eğer sorulacak olursa hâlâ seni suçluyorum çünkü benim konuşmamamın benim hatam olduğunu ne düşünmek ne de kabul etmek istiyorum.
Peki ya Hâlâ konuşabiliyor olsaydık nasıl olurdu? Mesela sevmeye devam eder miydin beni? Ben, beni büyüteni severdim. için rahat olsun. Sanırım senin hakkında son yazışım olacak. Her şey için teşekkür ederim. Her ne olursa olsun iyi ki varsın. Mutlu kal.
Son olarak, bunu gerçekten okuyabilmeni isterdim.