Babam gittiğinden beri zaten yalnız kaldığımın bilincindeydim, ama okul koşuşturması içinde bunu tam olarak hissedememiştim. Bu sene yokluğunu iliklerime kadar hissettim. Beni emanet ettiği kişilerin yüzlerini ancak bayramdan bayrama görebiliyorum. Babamdan sonra sırtımı dayayacağım bir kardeşimin olmaması gerçeği gerçekten çok acıymış dostlar. Yarın bir gün kendi ailemi kuracağım ama ne yazık ki tüm o aşamalarda da boynu bükük halde kalacağım. Dışarıdan hayatı umursamayan biri gibi görünsem de şu günlerde gece baya yoğun basıyor babasızlığın üzüntüsü.
