"mustafa hakkında herşey" ve "babam ve oğlumdan " sonra hakikaten çağan için çıta yükselten bir film olmamış. şu duygu sömürüsü olayına henüz kanaat getiremedim. bazen evet öyle diyesim geliyor, bazense yok olmaz öyle şey diyorum. ama filmin sonunda gene ağladım tıpkı "babam ve oğlum" daki gibi. çağan böyle yapıyor ağlatıyor beni.
