yok kardeşim ya olmaz böyle bir dizi. her salı akşamı beni zorla ekrana bağlamakta, kah gözümden yaşlar akıtmakta kah kahkahalarla güldürmekte. samim'in 20 yıl önce verdiği aynaya meliha'nın gözü gibi bakması mı, yoksa aynananın tekrardan samim tarafından meliha'ya verilme anı mı, yoksa ali'nin seyhan ile önce otogarda sonra teknede yaptığı konuşma mı hangisi şu anda paramparça olan yüreğimi acıtıp, bir daha akmaz dediğim gözyaşlarımı akıttı orası meçhul. belki de hepsiydi beni bu kadar ağlatan. böyle aşkların varolduğunu görüp ağladım. terkedilen olsa bile meliha'nın samim'i hala beklemesi mi yaktı içimi yoksa ali'nin halim'in ne duruma geleceğini bildiği için seyhan'a git evlen demesi mi... ne için bu kadar ağladığımı bilmiyorum bu diziyi izlerken. tek bildiğim var o da her salı akşamını iple çekiyorum canım ciğerim.
yazmadığının farkına varmış olma editi:o aynadan ben de istiyorum ulan...
