Sen geliyorsun aklıma, avuçlarının kokusu, güzel gözlerin, gülümseyişin geliyor. Bazen gün içinde geliyorsun. Birşey ansızın seni hatırlatıyor ama çoğu zaman kafamı yastığa koyup kendimle yüzleştiğimde aklıma geliyorsun.
Önce gülümsetiyorsun, kış günü yüzünü gösteren güneş gibi Sonra araya bir kara bulut giriyor hepsi aniden yok oluyor, üşüyorum.
Kendi kendime kahrediyorum, birşeyler söylemek istiyorum, boğazıma düğümleniyor.
Böyle olsun istemezdim ama oldu işte şimdi ben en güzel duyguların katiliyim. Özürler dilemek bile arsızca.
Ama bir gün, olur da bir gün beni affedersen ki hiç sanmıyorum ama bir gün beni affedersen belki zamanın öfkeni sildiği bir gün onca güzel anı hayal kırıklığına galip gelirse;
