Saçların gün batımından ödünç almış rengini,
Alev alev düşüyor omuzlarına…
Beyaz teninde ay ışığı dolaşıyor,
Geceyi kıskandıran bir parıltıyla.
Gülerken gözlerin kırılıyor ışığa,
Gökkuşağına inat, her tonu taşıyor.
Bir fırtına gibi esiyorsun odamda,
Sessizliği kahkahanla süpürerek.
Sen en çok gülünce güzelsin,
Dünya senin şakanı anlamasada…