--spoiler--
kentli özgür kadınların -hayatının aşkını arama- serüveni genellikle öğrenilmiş çaresizlikle biter. aşkın mutluluk getireceği inancıyla, aşka açık yaşarlar. birinci, üçüncü, dokuzuncu sevgilide de -mutluluğu bulamayıp- ayrıldıktan sonra, "bunların hepsi aynı" deyip -aşka tövbe- ederler. "prensimi bulmak için daha kaç kurbağa öpmem lazım!" diye söylenirler. hayatlarını aşka kapatırlar. bir gün -bay doğru- kapıyı çalar ama kapı şiddetle yüzüne çarpılır. bu da öğrenilmiş bir çaresizliktir.
--spoiler--
