Bir yaz akşamı, hüzün dolu,
Kızıl güneş batar, rüzgar soğuk,
Ankara sokakları hatıralarla dolu,
Kaybolmuş duygular, içimde bir sükun.
Bahçeler sararmış, yapraklar dökülür,
Sahipsiz sokaklarda yankılanır sesler,
Başkentim şimdi bir hüzün türkülüsü,
Geçmişin gölgesi, derin izler.
Kızılcahamam yolları, hüzünle sarılı,
Bir zamanlar gülüşler, şimdi yüreğimde.
Gün doğmadan kaybolur akşamın aklı,
Unutulmuş bir de hikaye, anılarda derinlerde.
Çamlıca'nın tepesi, sessiz ve yalnız,
Kelimeler dökülür, ama kimse dinlemez.
Ankara'nın soğuk kucakları, tarifi zor,
Sevda ve hasret, iç içe geçmiş gölgede.
Gözlerimde bir yağmur, her yaştan yaş,
Koştum hüzünle, bir umudu aramak.
Tunalı Hilmi'nde geçmez hiçbir zaman aş,
Bir kucakta sevda, bir sokakta ayrılık.
Ve şimdi kalbimde, bir nota duyulmaz,
Ankara'nın rüzgarı, içimde bir fırtına.
Her köşesinde bir hüzün, gözlerimde yaş,
Bir şehirdir Ankara, sevdalı ve yalnız.
