Ne zordur geçmişin yaraları kanarken
Bir boşlukta kaybolursun bazen
Umutla bir dala tutununca insan
Doğar güneş tamda bitti derken
Rüzgâra bırakmıştım
Kendimi kurumuş yaprak gibi
Kalbimi aşka kapatmıştım
Sürüklenip gidiyorken
Kader mi bulmak seni
Belki de kalan ömrüm
Sevgisiz olacaktı
Karşıma çıkmasaydın
Tesadüfen
Kalbimi çocuk gibi
Avutup duracaktım
Karşıma çıkmasaydın
Tesadüfen
Gözlerime bakmasaydın
Tesadüfen
