Görüldüğü gibi, üç adamın hayatları arasında birçok önemli ayrıntı örtüşüyor. Elbette bazı açılardan, tanrı adamlardan biri veya diğeri kapasiteleri bakımından üstündü, örneğin Apollonius'un "tüm dilleri" çalışıp öğrenmeden konuşabildiği ve anlayabildiği iddiası gibi.
ilginç bir gelişme olarak, Apollonius ve Pavlus'un yolculukları birbirine çok benzeyen bir rota izledi, ancak genel olarak birbirlerinin tersiydi. Aslında, Pavlus ve Apollonius'un tam olarak aynı anda hem Efes'te hem de Roma'da olduğu hesaplandı. Bu yerlerdeki dini topluluklara vaaz veren bu kadar benzer ve güçlü iki adamın birbirlerini tanımaması çok tuhaf olurdu. Tabii ki, birbirleri olmadıkları sürece. Garip bir şekilde, Elçilerin işleri kitabı, Pavlus ile Efes'te bir "Apollos"tan bahseder, "Apollos" adı "Apollonius"un kısaltmasıdır. Her durumda, çeşitli kardeşlik ve gizem okulu yerlerini kapsayan, hem Apollonius hem de Pavlus'un izlediği rota, aşağı yukarı Dionysos dininin efsanevi bir misyoneri olan ve lakabının Hristiyanlık döneminden yüzyıllar önce IES olduğu söylenen Orpheus'un rotasıydı. Şüphesiz, yüzyıllar boyunca birçok başka kişi de bu Hristiyanlık öncesi kutsal yerlere ve gizem okullarına bu hac yolculuğunu yaptı. https://galeri.uludagsozluk.com/r/2394214/+
Pavlus ve Apollonius'un yolculukları birbirine çok benzemekle kalmıyor, isimleri de birbirine benziyor. Pavlus Yunancada "Paulos" iken, Thayer'in Lexicon'u "Apollos"un bazı eski otoritelere göre "Apollonios"tan türetildiğini belirtiyor. ilginç bir şekilde, "Apollos" Pavlus'un Korintlilere 1. Mektubunda beş yerde geçiyor ve bu şekilde - Pavlus, "Cephas" ve Mesih; Pavlus ve Mesih; veya sadece Pavlus isimleriyle yan yana getirilerek - ona büyük önem atfediliyor. Ayrıca, Apollonius, Apollos isminin bu kısaltılmış halinin Yeni Ahit'in Codex Bezae'sinde kısaltılmamış olarak bulunduğu da ileri sürülmüştür.
Ayrıca, "Apollonius" isminin antik çağlarda "Pol" olarak kısaltıldığı da ortaya konmuştur, ancak bu yazar bu iddiayı doğrulayamamıştır. ibranilere Mektup'un yazarının "Paulos" değil, "Apollos" olduğu ileri sürülmüştür; bu, ibraniler'in "ibranice Yunanca" ile yazıldığı ve Apollonius'un ibranice Aramice dilinin ana dili olduğu söylendiği gerçeği göz önüne alındığında ilginç bir iddiadır. Garip bir şekilde, ibraniler, Marcion tarafından derlenen ilk Yeni Ahit'te eksik olan üç mektuptan biriydi. Dahası, Apollonius'un hala hayatta olduğu söylenen dönemde, Pavlus'un iddia edilen ölümünden sonra ortaya çıkan çeşitli "Pauline" yazılar vardır.
Apollonius'un hikayesi, yazarın kendisinden önceki yüzyılda, yani ikinci yüzyılda, aristokrasinin Apollonius'a tapınma noktasına kadar hayranlık duyduğu Philostratus'un sunduğu kadar az veya çok ayrıntılı olarak biliniyorsa, incil hikayesi açık bir rekabet girişimi olarak görülmelidir. Bu senaryoda, dini hegemonyayı elde etmenin kendi kaderleri olduğuna inanan ateşli tektanrıcılar, Kapadokyalı bilgeyi geride bırakmaya ve kendi gaspçı tanrı-insanları aracılığıyla kendilerinin insanlığın manevi liderleri olduklarını kanıtlamaya giriştiler.
