An gelir sözler en ağır silaha dönüşür, tetiği namlusu yoktur, nereye nasıl çevirdiğini fark etmeksizin ansızın patlar!
işte O zaman her harf bir mermiye dönüşür, o kızıl dudağından dökülen her ses, karanlıkta ateşlenen kızıl bir namludan çıkan pirinç gömlekli bir çekirdek gibi peşpeşe yüreğini döver!
Direnme gönlüm dayanamayacaksın, adem babamızdan beri buna mukavemet edebilecek balistik bir kalkan icat edilemedi, şimdi sus, acını belli etme, aman dileme, sadece mermilerinin ve öfkesinin bitmesini bekle!
Herşey bittiğinde ayağa kalk, kızıl dudaklarıyla kanattığı yüreğinden öpecek!
