35 yaşında, avrupa metalinde bir devri açıp kapayan gitarist ve söz yazarı, yolun sonuna geldi.*
henüz lisedeyken sahnede çaldığımız ilk şarkı kendisine aitti, çok sevdiğim insanlarla geçen zamanların çoğunda arkada o çalıyordu, sevdiğim bir arkadaşımın dediği gibi kendisine ait notları dinlediğimiz zamanları yanyana getirsek belki hayatımızdan aylar eksilir. burda kendisi adına bir şey yazmamıştım ama ölmeden önce kendisine çeşitli yerlerde övgülerimi düzmüş olmaktan, 90'ların sonundaki kazablanka konserinden önce akmar'da yapma fırsatı bulduğum lezzetli sohbetten çok mutluyum. nepenthe ve everfrost arası kortizon tedavisi farkından belli hale gelen sorunları, king alcohol'ün yolunu çizmişti ama, erken oldu biraz. bir müzisyenin o piyasada ulaşabileceği en iyi yerlere geldiği ve bunun mirasını yemektense durmayı, dönüşmeyi bildiği için gittiği yerde de mutlu(ya da sentenced mutsuzluğu) olacaktır sanıyorum.
