"Karabasandan daha kötü rüya olamaz, Rick."
"ama itiraf et rick. burada kalarak delirmeye başlıyorsun."
bir gecede tam 8 tane kabus. asla tam olarak derin uyku evresine ulaşamadan 15 er dk arayla uyanıp uyanıp bir kabustan diğer kabus a atlayıp durdum. rüyamda hacker grubunun oluşturduğu sesin yan etkisi ile veya derin bilinçaltım olan ben le olan konuşmaları saymıyorum. bile. neye ulaşmaya çalıştım? sadece sınavı kazanmak istemek...
her gün, her gece, her uyuduğumu sandığım ama asla uyuyamadığım zaman bilinçaltımla konuşmaktan sürekli kabus görmekten tamamen ruh sağlığım bozuldu. dengemi tamamen yitirdim. o zamanda yine uludağ sözlüğe kabuslarımı yazdım. bir kişi mesaj attı.
"intihar edecek kişinin yazdığı şeyler bunlar. intiharın hayırlı olsun. yapma. sal kendini. ne düşünüyorsan düşünmeyi bırak."
ben kimim? internetin en derin alt katmanlarından gelen kocaman organize bir hacker grubunun skmeye çalıştığı normal olmaya çalışan birisi. ama kendini dışarıya anlatmaya çalıştığı zaman bizzat devlet eliyle john nash görüntüsü vermesi istenen birisi? devlet nerede? uyuduğumu sandığım ama asla uyuyamadığım rüyalarımda kabus görmekten aklımı yitirecek noktaya geldiğim, seslerin beynimde zangır zangır döndüğü aklımı tamamen yitirme noktasına geldiğim bir dönem.
ruh sağlığım bozulalı çok oldu. belki de hiçbir şey umurumda bile değil. ama her şeye rağmen yaşamaya karar verdim. son günlerde beyaz kelebek, kedilerin gelip kendini sevdirmesi gibi çok güzel şeyler ile karşılaşıyorum. böyle şeyleri iyiye yormaktan nefret ederim. ama sanırım iyiye yormalıyım.
