Derdim, övüncüm, sevincim oğul: Bu alemin içinde herkes gibi yaşayıp gitmede, sarhoş ruhlarımız. Elimiz güzele erip, dilimiz doğruya erişirse ne âlâ. Sözün hasını demek gerek, dilimiz dönerken. Binlerce yıldır aynı aziz suyu içen aciz kullarız. Yaradan dışında ne puta tapar ne şirke bulanırız. Susmanın zamanıysa susar, konuşacaksak da doğru der haykırırız. Bir nefeslik çirkefe üç on paralık irad fazla gelir. Abıhayat suyuna erişmeye ya Kırat ya da Aşkâr gerek. Erişilmezin ardı Kaf Dağ'na ise çoktan vardık: Dar-ı dünyada bize Zümrüd-ü Anka'mız, çırpınan deli yüreğimizdir.
