Günümüz dünyasında iyi bir insan olmak ıstıraptan başka bir şey getirmiyor. 25 yıl önce iyi insan olmanın bir değeri varken artık sadece kolay sindirilen bir enayi gibi görülüyor. iyi niyet ve dürüstlüğün zayıflık olarak algılandığı bir dönemdeyiz. iyi bir insan olmak değersizdir demiyorum kesinlikle. doğru şeyi yapmanın verdiği huzur, tatmin, vicdan rahatlığı göz ardı edilemez elbette ama günün sonunda bencilce işleyen bu düzende git gide ağır bir yük gibi gelmeye başlar iyi bir insan olmaya çabalamak. Bir şeyleri değiştirmek istersin ve daha yaşanabilir bir dünya yaratmak için elinden geleni yapıp emek harcarsın ama elinde tükenmiş benliğinden başka bir şey kalmaz. Hiçbir iyilik ve hiç kimse insanın kendini tüketmesine değmez. Sistematik olarak duyarsızlaşıyoruz maalesef bu toplumda yoksa akıl sağlığını kaybetmemek mümkün değil.
