insanoğlu iyilik yapma yetisine sahip değildir de o yüzden yapılan sözde iyilikten sonra ortaya çıkan olaylar kötülükmüş gibi algılanır.
misal hurdacılık yapan birine sermaye verip daha temiz sayılan bir işe sokarsın.
bu yaptığını ne sebepe yapmış olursan yap biyik bir riski üzerine almışındır.
adam orada batabilir, borçlanıp elindeklieri kaybedebilir. sonra döner sana senin yüzünden oldu bunlar diyip en azından moralini bozar ya da daha ileri gider.
bu yüzdendir ki zenginler kimsenin hayatını dğeiştirecek işlere girişmezler. misal adamın fakir akrabası vardır. onun hayatını değiştirecek kadar para
vermez. e zengin adam akıllı adamdır. genellikle bunun kökeninde cimrilik değil, kimsenin hayatına karışmamak dusturu vardır.
diğer yandan da iyilik tanımı olmayan bişeydir. hastasını iyileştiren doktorun amacı asla iyilik değil işini yapıp getirilerinden faydalanmaktır.
sessizce gidip mahalledeki veresiye defterini satın alan adamın asıl düşüncesi bir gün biri görür de ne kadar iyi adam derler diye umut etmesidir.
hatta iyi bir şeyler yapan birine bile yolunda rahat ilerlesin diye yardım etmek riskli bir durumdur.
kısaca, insan başkalarına faydalı olabilecek kadar güçlü bir yaratık değildir. yapabileceğin en büyük iyilik kendini, ahlaklı, çalışkan, hak yemeyen, yasalara uyan bir insan olarak yetiştirip, iy bir hayat için para harcamaktır.
bunu yaptığında gerçekten hak eden insanlar o harcadığın paralardan haklarını, çalışkanlıkları ölçüsünde alacak ve bundan hiç bir zarar görmeyecektir.
not: bi iyilik yapında artılayın lan. zuhahahahah.
