5 Haziran 1870 (5 Rebiülevvel 1287) tarihinde Beyoğlu’nun Taksim’e yakın yerlerinden
biri olan Valide Çeşme sokağında başlayan yangın, bölgenin ahşap ve sık yapılardan
oluşması, sokaklarının dar olması ve o gün kuvvetli bir rüzgârın çıkması sebebiyle kısa
süre içerisinde tüm Beyoğlu’na yayıldı.
Resmi kaynaklar 65 sokak, 163 mahalle ve 3.449 evin yandığını ve 208 kişinin
öldüğünü belirtir.
Kagir yapılar istanbul'da yükselmeye başladı ve istanbul'un iki yüzü oluştu...
Bu büyük yangın ile birlikte sigortacılık gelişmeye başladı ve evvel vakitlerde adı Voyvoda Caddesi olarak bilinen cadde Bankalar Caddesi olarak bilinir oldu. Gelişen sigortacılık neticesinde yapılan baskılar sonucu bir diğer gelişme de itfaiyecilik alanındadır. Avusturya-Macaristan örneği kabul edildi ve ıslahatlar yapmak üzere buradan Kont Szechenyi getirtildi. ilk etapta geçici olarak göreve başlayan Szechenyi’nin icraatları beğenilmiş olmalı ki kendisi ölünceye değin Osmanlı hizmetinde görev yapmıştı. Biri bahriye taburu olmak üzere toplamda beş itfaiye taburu oluşturan Szechenyi, verdiği
eğitimler ve getirttiği teçhizatlar ile Osmanlı’da modern bir itfaiye oluşturdu.
Yapılan yol çalışmaları neticesinde istanbul’un parke taşı ile döşenen ilk sokakları Beyoğlu sokakları oldu.
2 Ekim 1870’te açılan halk bahçesi, Taksim’de açılan bu halk bahçesi sadece Beyoğlu’nda değil istanbul’da açılan ilk halk bahçesiydi.
Yangın öncesi Gayrimüslim ve Müslüman nüfusun nispeten dengede olduğu bölge, yangından sonra hızlı bir şekilde Gayrimüslim nüfusun ağırlıkta olduğu bir yer haline geldi. Müslüman nüfus yüksek kira , yeni yaşam tarzıyla beraber gelen kumarhane ve genelevler dolayısıyla buraları terk etmek durumunda kalarak önceden yarı yarıya nüfus dengesinin olduğu bu bölgede genel nüfusun beşte birine kadar geriledi. Bu arada genelev ve kumarhaneler nedeniyle kiraların fazla zıplaması durumunda bölge halkıda rahatsızlıklarını Pera basını aracılığıyla defaatle dile getirmişlerdir.
