Bu sorunun cevabı önemli değil. insanlar zaten Allah'a sadece inanır gibi yapıyorlar. Gerçekten inanan insan çok az.
Düşün, bir dine inanıyorsun ve bu din sana bu dünyanın geçici ömürden ibaret olduğunu, öbür dünyada sonsuz bir hayat olduğunu telkin ediyor. sonsuza kadar müthiş bir zevk yahut hayal bile edilemeyecek aralıksız işkenceler yaşamak senin bu dünyada yapacaklarına bağlı. Hakikaten bu dine inanan insan sonsuza kadar müthiş zevkle yaşayacağı cennete girebilmek için ne emrediliyorsa yapar, neyi yasaklarsa kaçınır.
Hadi diyelim ki insan nefis sahibidir, insan günahkardır, insanın tamamen dört dörtlük olması mümkün değildir vesaire. Tamam nefsani duygularınızdan ötürü işlediğiniz ufak tefek günahları anladık.
Lakin, 5 vakit namaz kılmak zor değil. Oruç tutmak hasta değilsen ve fiziksel olarak güç bir işte çalışıyorsan zor değil. Başkasının gıybetini yapmamak zor değil. Başkasının hakkını yememek zor değil. Başkasına kötülük yapmamak zor değil. Başkasını alaya alıp küçük düşürmemek zor değil. Genç, eli ayağı tutan koca koca insanlar iş yerlerinde 45 saniye sürecek "bir objeyi başka bir yere koymak" ayarındaki bir işi kasıtlı olarak "saf" diye niteledikleri çalışma arkadaşlarına kilitleyip arkasından gülüşüyorlar, ki bu işi kendi yapsa ne yorulacak ne de kendisinden birşey eksilecek. Bunu yapmamak zor değil.
Saydıklarımdan çok daha fazlası hemen hemen hepinizde mevcut. Niye biliyor musunuz? Çünkü siz Allah'a inanmıyorsunuz. içinizde hardal tanesi kadar iman yok. Sadece ölünce yok olmaktan korkuyorsunuz, öbür dünya ve tövbe edip cennete gitme fikri sizi rahatlatıyor. Gerçekten inansanız itaatsizliğinizin ve diğer insanlara yaptığınız kötülüklerin bedeli olan cehennemden ölesiye korkar ve asla bu şekilde yaşamazdınız.
Allah var mı yok mu? Günün sonunda bunun cevabı bir şeyi değiştirmeyecek.
