ilk video çekmeye başladıklarında her şey çok doğaldı, kendi imkanlarıyla kendi çapında bir şeyler yapmaya çalışıyorlardı ve sanki bizden biriymiş hissini veriyorlardı.
sonra popülerlikleri arttı, takipçi sayısı arttı, sponsorluk veren firmalar yarışmaya başladı. haliyle videoların havası değişti.
şimdi izliyoruz, tabak, çatal, yatak, döşek, gördüğümüz her eşya tamamen sponsor firmalarına ait. kendilerine ait tek bir şey yok. her şey yepyeni ve reklamı yapılıyor.
çok eski videolarda evlerinden kendi mutfağından günlük kullandıkları eşyaları kullanıyorlardı kamplarda ve güzeldi, çünkü aynı eşyalar herkesin evinde vardı, o sıcak atmosferi ve samimiyetleri çok doğal ve inandırıcıydı.
bu değişimleri, zamanında yemek videoları yapan rahmetli taha duymaz'ı anımsatıyor.
