Bir saatin içinden döküldü zaman,
Akrep unuttu, yelkovan sustu.
Hangi kırık aynada kayboldu yüzüm?
Ve hangi şarkıda yankılandı adım?
Bütün sokaklar adını fısıldadı bu gece,
Kaldırım taşlarında bir iz, bir anı,
Bir eksik nefes.
Yağmurun sesinde tamamlanmayan cümleler,
Ve susan gökyüzü…
Ellerin hâlâ avuçlarımda,
Ama soğuk, ama uzak.
Sanki bin yıl önce dokunmuşum gibi,
Sanki sen hiç var olmamışsın gibi.
Şimdi geceyi topluyorum kirpiklerimden,
Ayaz üşütüyor kalbimi.
Kim bilir, belki de bir başka masalda
Zamanı yeneriz,
Ve dünya yeniden döner.
