geçen günlerin birinde ki yamulmuyorsam bundan tam iki hafta önceki haftasonu denkleminde bulunan y değerindeki bir gazetenin pazar ekinde, hayatımda gördüğüm en ilginç film eleştirisinin konusu olan film.
yazar kardeşlerimizden bir tanesi bu filmin kompleksli yönetmeninin filmde bir türlü gerçekleştiremediği duygu yoğunlaşmasını malesef ve üzülerek söylüyorum ki yönetmenin büyük başarısı olarak algılamış, bunu da olgunlaşmamış düşüncelere harmanlamaya çalışmıştır.
klasik ve salakça tabirim "bizim ülkemizde" ile başlayıp, alışık olmadığımız, yabancılık çektiğimiz durumları ört bas etmek istenmese de birileri tarafından çok hızlı ve etkili biçimde yapılıyor.
şimdi ağzımı bozup bazı cümleler kuracağım;
kurmayacağım!
ben bu tarz saçmalıklardan oldukça sıkıldığımı aha şuraya yazıyorum. türk sinemasının gelişmesi, ilerlemesi, dünyaya açılması için bu filmlere ihtiyaç var diyen 3. sınıf entelektüel tiyatrocu kişi, film dandik, kimse kusura bakmasın hiç bir bok anlamadım ama işin teknik kısmından da bir bok anlamam, yorum yok diyemeyen köşe yazarları, bu filmi bir kere değil iki kere seyredebilen sağlam bünyeli insanlar, bu filmi aslında bir kez dahi olsa baştan sona seyreden insanlar ve unuttuklarım, sayamadıklarım...
sizi gözlerinizden öpüyorum.
bir arkadaşımın "izleyememe" tavsiyesiyle hareket ettim ve ben bu filmi izleyemedim!
