anlamsız bir hassasiyet. Özel sektörde de kamuda da insanların belirgin görev tanımları ve hedefleri olur. Kişi işini yapıyor ve amaç hasıl oluyorsa o süre zarfında kalan ara süreleri istediği gibi değerlendirebilir.
bu sikko hassasiyetler toplumlara kapitalist yaklaşımın uyduruk değerleri olarak empoze edildi. insanlar robot değildir, ücret karşılığı iş satın alınır, insanın zamanı ve bütün eforu topyekûn satılık değildir.
Efendi-köle diyalektiği hakkaniyet üzerinden okunmaz.
Sözleşme (yazılı veya yazısız) iş ve amaç üzerinden yapılır. Görev, iş, faaliyet belirli olur. Burada hakkaniyet ölçüsü ancak gizli işsizliktir. Sadece bu hakkaniyet ve ahlak terazisine vurulabilir.
Yoksa maaş/ücret/nema verilmesi insanı bütün melekeleri ve varlığı ile kullanabilme hakkı vermiyor.
Bu ucuz küçük burjuva zihniyetini ahlakla açıklamaya kalkmayın reca edicim.
