Korkunun dı$a vurumunu en güzel özetleyen üstad' ın çerçeve' sinden.
Çocuk, ak$am üstü, mahalle aralarından evine dönerken, askervari, rap rap, ökçelerini ta$a vurarak yürür ve bağıra bağıra şarkı söyler..
Ak$am karanlığına, ıssız yangın yerlerine, sağda ve solda yılanlar gibi helezonla$an gölgelere ragmen bu ne kahramanca tavır, demeyiniz. Çocuk, bu tavırları, asıl korktuğu için takınmakta, nefsini aksine inandırmak için bu nümayi$lere baş vurmaktadır..
isterse, kendisinden ba$ka bir seyirci de bulunmasın.. O korkmadığını, kendi kendisine inandırmak ihtiyacındadır..
Ruh ilimlerinden bir parça anlayanlar bu sırrı hemen çözer, bütün bu alayi$in korkudan geldiğini görür; ve çocuğun, emniyete geçer geçmez nümayi$i bıraktığına şahit olur.
Katillerin, intihara kalkanların çoğu da böyledir.. O kadar derin ve esrarlı bir korku ukdesi içinde kıvranırlar ki, zahirde ve ters tarafından kahramanlık, cesaret, irade gibi duran te$ebbüslere giri$mekten geri kalmazlar.. Bu ruh haletini en iyi belirten edip me$hur Fransız hikayecisi Mopasan' dır..[Maupassant]..
Edip, bir hikayesinde, düellodan korktuğu için intihar eden kont ünvanlı bir adamı tasvir eder...
Aynı psikolocya inceliğini, bir takım insan yığınları ve bunları temsil eden eleba$ılar arasında da görebilirsiniz. Bakarsınız, durup dururken, tam bir nefs emniyeti edasıyla manasız gösteri$lere kalkarlar; $unu isterler, bunu buyururlar, baskı üstüne baskı yapmaya çalı$ırlar..
O zaman manzarayı dikkatle süzmek ve bütün bu tavırların, ak$am üstü mahalle aralarında evine dönerken askervari, rap rap yürüyen ve avaz avaz $arkı söyleyen çocuğun ruh haletiyle alakalı olup olmadığını görmeye çalı$mak lazımdır.
Zira, ak$am karanlığı, ıssız yangın yerleri, sağda ve solda yılanlar gibi helezonla$an sinsi gölgeler, çocuk için olduğu kadar böyle insan örnekleri için de müthi$ ve bazı gülünç, hatta zalim davranı$lara davet edicidir...
Katil çok defa korktuğu için adam öldürdüğü gibi, tarihte nice idam sehpası da asılanlara ait suçun değil, asanlara bağlı korkunun eseridir.
